Şişmanlayamayan Sumocu

Zihin geçmişin yüklerinden kurtuldukça güçlenir.Farkında olmadan iyileştirdiğin ise geleğindir.

Puslu bir cumartesi gününden herkese selam;

Bugün sizlere çok güzel bir tiyatro oyunundan bahsetmek istiyorum.

Şişmanlayamayan Sumocu

Cun ; Tokyo’nun ara sokaklarında satıcılık yaparak hayatını devam ettirmek için çabalayan,sırtında ki bezden çanta da annesinden gelen ama açmaya cesaret edemediği mektuplarıyla sokak sokak gezen hiçbir şey umurunda değilmiş gibi görünen incecik,cılız 15 yaşında küçücük bir çocuk…

Günlerden bir gün Cun bir Sumo Ustası’yla karşılaşır.Ona durmadan içinde bir şişman gördüğünü söyleyen Şomintsu Usta ona hafta sonu yapılacak turnuvalara ait bir bilet  vererek gelmesini ister.

Cun bu davetleri her seferinde reddetse hatta yaşlı adamın bir hayal ürünü olduğunu düşünse de bir gün dayanamayıp izlemeye gider.

Dalga geçerek gittiği müsabakalardan hayranlık duyarak çıkan Cun için bambaşka bir dünyanın kapıları aralanırken evini,annesini neden terk ettiğinin gizemi de ortaya çıkacaktır.

 Eric Emmanuel Schmitt’in kaleme aldığı,Bahadırhan Bozkurt’un çevirdiği, Baki Erdi Mamikoğlu’nun tiyatro sahnesine uyarladığı,Gül Urgan Yıldız’ın yönettiği “Şişmanlayamayan Sumocu” isimli oyun Van Devlet Tiyatrosu oyuncularının katkılarıyla sahne de sizlerle buluşuyor.

Eğer şehrinize gelirse izlemenizi öneririm.

Seygiyle Kalın…

 Beden mi şişmanlayıp güçlenir yoksa ruh mu geçmişin yüklerinden kurtulup bilgeleşir? Yarım kalan her hikaye bir gün tamamlanacak ve kalbin kıpırtısıyla en cılız bedenden bir şişman doğacaktır. Unutmamalı ki “bulutların arkasında her zaman bir gökyüzü vardır!”...