Hoşgeldin

Bazen büyük cümlelere gerek yok…

Bir kahve kokusu, camdan süzülen sabah ışığı, içten gelen bir “of” bile yeter bazen…

Burası Tatlı Cadı’nın kendiyle konuştuğu, içini dinlediği, kimi gün sustuğu ama hep hissettiği küçük bir defter.

Kimi sabah bir temizlik seansından, kimi akşam yarım kalmış bir şarkıdan doğar bu satırlar.Hayatın göğsüne konmuş küçük notlar gibi.

 “Denizciler nasıl kaptanın seyir defterini tutarsa... Ben de içimin rüzgârını, ruhumun kıyıya çarpan sesini buraya yazıyorum. Ama burası pusula çizgileriyle değil, kahve kokusuyla, eski şarkılarla, gözyaşıyla ve bolca iç döküşle dolu.”

Bu defterin sayfaları öyle süslü değil. Ama içten…

Kendinle kalmak istediğinde uğrayabileceğin, sessizce okuyabileceğin bir köşe.

Her yazının sonunda defterin bir sayfası seni bekliyor olacak.

Kimi zaman bir cümle, kimi zaman bir tarif, kimi zaman sadece bir his.

Hoş geldin…

Sayfalar arasında yerin hep hazır.